Конечна брзина или терминална брзина - највисоката брзина која може да ја достигне едно тело паѓајќи низ флуиди. Доколку збирната сила на телото е 0, тогаш и забрзувањето на телото ќе биде 0.
Кај флуидите телото се движи со конечна брзина,доколку брзината на телото е постојана.
Како што се зголемува брзината на едно тело, така се зголемува и силата на отпорот која што дејствува на истото тело, која зависи исто така и од {[супстанца]]та низ која поминува на пример (вода или воздух). При некоја брзина, силата на отпорот ќе биде еднаква на гравитационата привлечна сила која дејствува на телото (пловноста се разгледува подоцна). Во оваа точка телото повеќе не забрзува и почнува да паѓа со постојана брзина, односно конечна брзина. Телото, движејќи се надолу побрзо од конечната брзина, ќе успори сè додека не ја достигне конечната брзина. Тело со голема проектирана површина во однос на неговата маса, има пониска конечна брзина отколку тело со мала проектирана површина во однос на неговата маса, како што е случајот со куршумот.
Врз основа на воздушниот отпор, конечната брзина на падобранец при слободен пад (пред отворање на падобранот) изнесува 195 кm/h. Оваа брзина е асимптотски ограничена вредност на брзината, а силите кои делуваат на објектот сè повеќе се изедначуваат до достигнување на конечната брзина. Во овој пример, брзина од 50% од конечната брзина се достигнува за 3 секунди, додека за 8 секунди за достигнува брзина од 90%, а за 15 секунди се достигнува брзина од 99% од конечната брзина, итн.
Поголема брзина може да биде достигната доколку падобранецот ги собере своите екстремитети, односно се склупчи. Во тој случај, конечната брзина се зголемува до 320 km/h. Според студија на артилеријата на армијата на САД од 1920 година, истата конечна брзина може да се достигне со 30-06 куршум кој паѓа надолу откако е испукан по вертикална линија или е пуштен од некоја зграда.
Користејќи математички термини, конечната брзина, без притоа да се земат предвид пловните ефекти, е претставена како:
Каде:
Во реалноста, телото стигнува до конечната брзина асимпттотски. Промените на конечната брзина кај телото се должат на масата на флуидот и телото. Густината на воздухот се зголемува со намалување на надморската височина, за околу 1% на секои 80 м. За објекти кои паѓаат низ атмосферата, конечната брзина се намалува за 1% на секои 160 м пад.
При рамнотежа, збирната сила е нула (F = 0)
За решавање на v:
За многу бавното движење на флуидите и инертната сила на флуидот се занемарливи, во споредба со другите сили. Таквите текови се нарекуваат притаени текови и условот кој треба да биде исполнет за тие да станат притаeни текови е Рејнолдсовиот број, . Равенката на движење за притаен проток е:
Kаде:
Аналитичкo решение за притаeн тек околу сфера првично бил претставен од страна на Стоукс во 1851 година. Според Стоуксовите тврдења, привлечната сила што дејствува на сферата може да се добие како:
каде што Рејнолдсовиот број, . Кога вредноста на е заменета со формулата (5), се добива равенката:
Во принцип не се знае однапред дали да се примени решение притаен тек или она што се користи за коефициентот на отпор, бидејќи коефициентот зависи од брзината. Она што може да се направи во оваа ситуација е да се пресмета производот на коефициентот на отпор и на квадратот на Рејнолдсовиот број:
каде ν е кинематска вискозност која е еднаква на μ / ρ. Овој производ е во функција на Рејнолдсовиот број кој може да се консултира со графиконот на Cd наспроти Re и да се најде каде, по должината на кривата на производот, постигнува правилната вредност. За сферичен објект, горенаведените производи можат да се поедностават:
Преку ова може да се види дека режимот и коефициентот на отпор зависат само од тежината на сферата и својствата на флуидите. Постојат три принципи кои се претставени во долунаведената табела:
Режим | Опсег на Рејнолдсовиот број | Опсег на CdRe2 | Опсег на тежина во вода | Опсег на тежина во воздух |
---|---|---|---|---|
Притаен проток | Непрецизно до 0,3 | До 7,2 | До 000,058 mgf (570,000 nN) | До 000,017 mgf (170,000 nN) |
Cd помеѓу 0,4 и 0,5 | 1000 до 200000 | 500000 до 2×1010 | 40 mgf (0.39 mN) до 1.6 kgf (16 N) | 11 mgf (0.11 mN) до 470 gf (4.6 N) |
Cd помеѓу 0,1 и 0,2 | преку 400000 | преку 1,6×1010 | преку 13 kgf (130 N) | преку 375 gf (3.68 N) |
Кога пловните ефекти се земени предвид, телото паѓајќи низ флуидот под дејство на својата тежина може да достигне конечна брзина при што нето силата која дејствува на телото е еднаква на нула. Кога конечната брзина ќе ја достигне, тежината на телото е во рамнотежа со нагорните пловни и сили на отпор. Тоа е:
Каде:
Доколку телото кое паѓа е во сферична форма, изразот за трите сили е:
Каде:
Со замена на равенките (2-4) во равенката (1) и со решавање по конечната брзина, се добива следниот израз: