Механіка суцэльных асяроддзяў
|
|
Суцэльнае асяроддзе
Класічная механіка
|
Закон захавання масы · Закон захавання імпульсу
|
Тэорыя пругкасці
|
Напружанне · Тэнзар · Цвёрдыя целы · Пругкасць · Пластычнасць · Закон Гука · Рэалогія · Вязкапругкасць
|
Гідрадынаміка
|
Вадкасць · Гідрастатыка · Гідрадынаміка · Вязкасць · Ньютанаўская вадкасць · Неньютанаўская вадкасць · Паверхневае нацяжэнне
|
Асноўныя ўраўненні
|
Ураўненне неразрыўнасці · Ураўненне Эйлера · Ураўненні Наўе — Стокса · Ураўненне дыфузіі · Закон Гука
|
Вядомыя вучоныя
|
Ньютан · Гук Бернулі · Эйлер · Кашы · Стокс · Наўе
|
|
|
Гл. таксама «Фізічны партал»
|
Турбуле́нтнае цячэ́нне (ад лац.: turbulentus — бурны, бязладны) — цячэнне вадкасці ці газу, пры якім асобныя часціцы рухаюцца неўпарадкавана, па складаных траекторыях. Скорасць, тэмпература, ціск і шчыльнасць асяроддзя характарызуюцца пры гэтым хаатычнымі флуктуацыямі.
Ад ламінарнага цячэння адрозніваецца інтэнсіўным перамешваннем, цеплаабменам, вялікімі значэннямі каэфіцыента трэння, размеркаваннем усярэдненай скорасці па сячэнні патоку (пры турбулентным цячэнні ў трубцы максімальнае значэнне скорасці патоку перавышае яе сярэдняе значэнне ў 1,23 раза, пры ламінарным — у 2 разы) і інш.
Цячэнне становіцца турбулентным, калі яго лік Рэйнальдса перавышае крытычнае значэнне.
У прыродзе і тэхніцы большасць цячэнняў вадкасцей і газаў турбулентныя.
Літаратура
- Турбулентнае цячэнне // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. С. 40.