Ten artykuł dotyczy pojęcia z dziedziny fizyki. Zobacz też: artykuł dotyczący izraelskiego filmu.
Bańka mydlana z widocznym efektem iryzacji
Możliwe jest wytwarzanie baniek znacznej wielkości

Bańka mydlana – zamknięta, zazwyczaj sferyczna błona wypełniona powietrzem lub innym gazem. Powstaje z mieszaniny wody z mydłem lub detergentem (np. płynem do mycia naczyń), czasami z niewielkim dodatkiem gliceryny utrudniającym parowanie wody – przedłużającym żywotność bańki.

Rola mydła polega na zmniejszeniu napięcia powierzchniowego w wodzie, z której robi się bańki. Samo zmniejszenie napięcia powierzchniowego nie wystarczy do zrobienia bańki mydlanej, rola mydła polega również na stworzeniu cienkiej warstwy na powierzchni wody (z obydwu stron) – dzięki temu powstaje cienka (kilka mikrometrów) trójwarstwowa błona, której konstrukcję utrzymuje zmniejszone napięcie powierzchniowe wody. Z formalnego punktu widzenia błona tworząca bańkę jest liotropowym ciekłym kryształem, podobnie jak błona komórkowa.

Tęczowe barwy bańki mydlanej powstają w wyniku zjawiska iryzacji.

W handlu można też spotkać specjalne urządzenia do automatycznego wytwarzania baniek mydlanych − często w formie pistoletu z pojemnikiem na roztwór wodny, z którego po wydmuchaniu powstają bańki.

Bańki mydlane wykorzystywane są w celach rozrywkowych a nawet artystycznych. Aktualne badania (wykorzystanie dziedziny fizyki) oraz rozwój roztworu, z którego wykonujemy bańki mydlane, pozwolił na stworzenie wersji płynu niwelującego nadmierne pękanie baniek. Połączenie detergentu znajdującego się w każdym płynie do naczyń wraz z odpowiednią proporcją sody, gumy guar i wspomnianej wyżej gliceryny w jednym procesie mieszania pozwala na utrzymanie stabilnej formy bańki, która do pewnego stopnia wytrzymuje podmuchy wiatru, opady deszczu czy nawet odbijanie od gumowej rękawiczki.


W tym artykule użyto materiału z artykułu Wikipedii Bańka mydlana, który jest wydawany w ramach Creative Commons Attribution-Share-Alike License 3.0.