CFD مخفف «Contract For Difference» به معنای قرارداد یا تفاهمنامهای است که طرفین به موجب آن حق دریافت یا پرداخت مابه التفاوت بین قیمت ابتدایی و پایانی یک معامله یا خرید و فروش یک کالای خاص را به یکدیگر واگذار مینمایند.
میتوان گفت که CFD در واقع خرید سهام و کالا با استفاده از اعتبار است.
CFD در اصل در اوایل دهه ۱۹۹۰ در لندن به عنوان یک نمونه مبادله سهام که روی وجه تضمین اولیه داد و ستد میشد توسعه یافت. ابتکار CFD عموما به برایان کیلن و جان وود نسبت داده میشود.
CFDها روی حاشیه اعتباری داد و ستد میشود. بدین معنا که شما یک بخش کوچکی از ارزش اولیه سهام را (بین ۱۰٪ و ۳۰٪ بستگی به ارائه دهنده CFD)برای افتتاح معامله در عوض پرداخت ارزش کامل سهام اولیه میپردازید.
مثال ۱: وجه تضمین اولیه |
آقای الف میتواند آن معامله را با ۴۰۰ دلار در مقابل پرداخت ۴۰۰۰ دلاری برای سهام اصلی افتتاح کند.
تاثیر اهرمی بدین معناست که اگر بازارها به نفع یا ضرر معامله آقای الف حرکت کنند. سود یا ضرر مربوطه آقای الف بیشتر خواهد شد. اینجا برخی مثالهای چگونگی اثر شدید اهرمی سود و زیان الف را نشان میدهد.
مثال ۲: مثال سود |
مثال ۳: مثال زیان |
تصور کنید که یک خریدار و یک فروشنده CFD وجود دارد، اگر بهای سهام افزایش یابد، خریدار میبرد. اگر بهای سهام کاهش یابد، فروشنده برنده میشود. برای هر شخصی که برنده میشود، یک نفر در طرف دیگر قرارداد هست که همان ممبلغ را میبازد. در این قرارداد شما بایستی همچنین هزینهها را پرداخت کنید.